Bach – het mooiste begin

Bachs suites gecomponeerd voor cello solo zijn de bijbel van iedere cellist. Het blijft ongelooflijk hoe Bach het humane in zo’n perfecte vorm kon componeren.

De polyfone – meerstemmige – stijl geeft zelfs de cello, bij uitstek een melodie-instrument, de mogelijkheid compleet meerstemmig te spelen. We laten spelers aan het woord die zich al een leven lang hebben verdiept in deze magistrale muziek.

Programma

Johann Sebastian Bach Suite voor cello solo nr. 2 in d, BWV 1008
Johann Sebastian Bach Suite voor cello solo nr. 5 in c, BWV 1011

Musici

Victor Garcia Garcia – cello
Paolo Pandolfo – gamba

Over de musici

Victor Garcia Garcia
Prijswinnende Spaanse cellist, gespecialiseerd is in de historische uitvoeringspraktijk.
Paolo Pandolfo
Al meer dan 30 jaar een van de meest toonaangevende solisten op de viola da gamba
Victor Garcia Garcia

Victor Garcia Garcia

Victor Garcia Garcia is een Spaanse cellist die zich heeft gespecialiseerd in de historische uitvoeringspraktijk. Hij heeft een internationale muzikale carrière als solist, kamermusicus en ensemblespeler. Naast zijn activiteiten als uitvoerend musicus heeft hij ook interesse in onderzoek: hij behaalde een doctoraat aan het Royal Conservatoire of Scotland en de University of St Andrews, waar hij zich richtte op de uitvoeringspraktijk van cellisten die leefden rond Beethoven. Hij doceert historische cello aan het Utrechts Conservatorium (HKU).

In 2024 ontving Victor de eerste prijs in de categorie cello/barokcello op het Bach Internationaal Concours in Leipzig. Ook won hij de eerste prijs in de York Early Music Competition, als lid van het ensemble Ayres Extemporae, waarin hij violoncello piccolo speelt. Als lid van Duo Auxesis behaalde hij de Eerste Prijs, de Prijs “Muziek en Ruimte” en de Publieksprijs op het Händel Concours in Göttingen in 2022. In 2013 ontving hij de Tweede Prijs op het Witold Lutoslawski Celloconcours in Warschau.

Hij treedt regelmatig op met Europese ensembles in de oude muziekscene, zoals het Balthasar Neumann Orchestra, Barokorkest van Sevilla, Orchestre des Champs-Élysées, Dunedin Consort, Millenium Orchestra or Orchestre Révolutionnaire et Romantique. Hij is artistiek directeur van het Festival Impulso in La Palma (Spanje).

Paolo Pandolfo

Paolo Pandolfo

Al meer dan dertig jaar behoort Paolo Pandolfo tot de toonaangevende solisten op de viola da gamba. Zijn diepgaande liefde voor het instrument leidde tot een intensieve verkenning van zowel de historische als expressieve mogelijkheden van de gamba.

Na ervaring in zowel jazz als klassieke muziek betrad Pandolfo rond 1979 de wereld van de oude muziek, samen met violist Enrico Gatti en klavecinist Rinaldo Alessandrini. Hij studeerde bij Jordi Savall aan de Schola Cantorum Basiliensis en werd van 1982 tot 1990 lid van Hespèrion XX, waarmee hij wereldwijd optrad en talloze opnames maakte.

Zijn solocarrière kreeg in 1990 een impuls met de publicatie van de C.P.E. Bach-sonates voor viola da gamba. In datzelfde jaar werd hij benoemd tot professor aan de Schola Cantorum Basiliensis, waar hij sindsdien de traditie van onderzoek en onderwijs in oude muziek voortzet.

Pandolfo heeft een uitgebreid oeuvre aan opnames, met een focus op het solo-repertoire voor viola da gamba, waaronder werken van Marais, Forqueray, Sainte-Colombe, Hume, Abel en J.S. Bach. Zijn bewerking van Bachs Zes Cellosuites wordt beschouwd als een essentiële aanvulling op elke Bach-discografie.

Zijn fascinatie voor historische improvisatie leidde tot projecten als Improvisando: de jazz van de 17e eeuw. Ook werkt hij met moderne composities, waaronder Travel Notes en Violatango. Zijn opnames zijn bekroond door toonaangevende muziekbladen.

Recente projecten omvatten "Regina Bastarda", een onderzoek naar virtuoze Italiaanse gambamuziek rond 1600, en "A Sentimental Journey", met preklassieke sonates van Carl Friedrich Abel. Daarnaast nam hij de complete Lyra-Viol werken van Alfonso Ferrabosco op (To the World).

Pandolfo geeft wereldwijd concerten en masterclasses. Zijn missie is het slaan van bruggen tussen verleden en heden, waarbij hij historische authenticiteit combineert met spontane expressie en improvisatie.